Rozhodnutím presbyterstva Farního sboru Slezské církve evangelické a. v. v Havířově-Suché se stanovuje náhradní termín konání výročního Sborového shromáždění na neděli 23. 5. 2021, v 8:45 h.
Zgromadzenie odbędzie się tradycyjnie w ramach niedzielnego nabożeństwa. Dzień ten jest Świętem Zesłania Ducha Świętego, który uważany bywa za „urodziny Kościoła”, o tyle bardziej jest właściwym, by przy nabożeństwie zastanawiać się nad dniem dzisiejszym i jutrem zboru.
Zpráva ze života sboru za rok 2020 byla od března zveřejněna a dostupná na nynějším blogu, a také ve formě papírové je k dostání v kostele. Zřejmě většina naších sborovníku jí má přečtenou. Pro jistotu ještě jednou uvádíme zprávu níže.
Sprawozdanie z życia religijno-kościelnego Parafii ŚKEAW w Hawierzowie Suchej za rok 2020
Wstęp
Rok 2020 był w naszym Kościele Rokiem Wyznania i Służby. Nazwa roku sformułowana została w taki sposób ze względu na rocznicę Wyznania Augsburskiego, dalej okrągłą rocznicę czegoś, co nazwaliśmy roboczo „imieninami Kościoła” (w roku 1950 otrzymał swoją nazwę, pod którą jest identyfikowany do dziś) oraz rocznicę działalności Diakonii Śląskiej. Przy wielu różnych okazjach podkreślano w tym roku, jak ważne jest by to, jak się określamy czy jak chcemy, aby nas nazywano, postrzegano, było tożsame z naszym postępowaniem, czynami, postawą życia. Byśmy jako ludzie wierzący, jako chrześcijanie, jako luteranie – byli autentyczni. By czyny i służba potwierdzały wyznanie naszych ust.
Pandemia koronawirusa nadała tej refleksji nad własną tożsamością szczególny charakter. Odsłoniła słabe punkty zglobalizowanej społeczności ludzkiej, poddając próbie jej wartości i wszystko, co uważane było dotąd za atut. Podobnej próbie poddane zostały Kościoły wraz z wszystkim, co intensywnie zajmowało dotąd wierzących skupionych na realizacji wielkiego mnóstwa działań, imprez, akcji, uroczystości, konferencji, spotkań, dni Kościoła itp. To wszystko nagle zostało nam zabrane. W miesiącach letnich używaliśmy „wolności”, jak gdyby zagrożenie minęło, także w działalności kościelnej powoli zaczęliśmy znów planować kolejne działania, a przynajmniej próbowaliśmy „nadgonić” choć częściowo stracone miesiące wzajemnych kontaktów. Do tego, co było dla nas do tej pory „normą” naszych działań, miało nawet lato jednak daleko. Czuliśmy, jak wiążą nas ograniczenia, co do których rozumieliśmy, że mają za cel ochronę nas samych i naszych bliźnich. Nakładały się na to obawy ludzi o własne zdrowie czy życie, strach przed przyszłością, lęk związany z widmem braku środków do życia w niektórych wypadkach. Rok dziwny, który zgodnie z naszym kościelnym hasłem starał się odsłonić i ukazać, kim jesteśmy i czy jesteśmy gotowi, by obok własnych problemów dostrzegać też potrzeby bliźniego, drugiego człowieka.
Statystyka
Zbór nasz liczy 325 dusz. W roku sprawozdawczym miało miejsce 8 chrztów; z tego 5 osób płci męskiej, 3 żeńskiej; 7 niemowląt i 1 dorosłego; 5 odbyło się w języku czeskim, 3 w języku polskim.
Ślubów w roku sprawozdawczym nie było.
Odbyło się 10 pogrzebów; 8 kobiet, 2 mężczyzn; 4 w języku czeskim, 6 w polskim; 4 z kościoła, 5 z domu obrzędów pogrzebowych w Suchej Górnej, 1 z kaplicy w Suchej Górnej; 8 do grobu, 2 do kremacji.
Konfirmacji w roku sprawozdawczym nie było. Nauka konfirmacyjna zaplanowana od września, ze względów epidemicznych także została odłożona.
Prezbiterzy i pracownicy zborowi
Prezbiterstwo komunikowało się w ciągu roku pandemicznego przede wszystkim telefonicznie lub za pomocą internetu, głosowania przebiegały za pomocą sms-ów lub e-maili. W czasie, kiedy można się było spotykać, bieżące sprawy rozwiązywane były podczas spotkań nadzwyczajnych zwołanych w węższym (wydział prezbiterstwa) lub poszerzonym gronie po niedzielnych nabożeństwach.
Ponieważ jesienią skończyła się druga kadencja pastora zboru, w ramach przesuniętego w czasie Zgromadzenia Zborowego, które ostatecznie odbyło się podczas uroczystości pamiątki założenia i poświęcenia kościoła dnia 2. 8. 2020 r., jednomyślnie pastorem zboru wybrany został ponownie jedyny zgłoszony kandydat, ks. sen. Janusz Kożusznik. Wybory przeprowadził w imieniu Rady Kościelnej ŚKEAW biskup Kościoła ks. Tomáš Tyrlík, który także był gościem-kaznodzieją podczas uroczystości.
Duszpasterzem pomocniczym był ks. Ondřej Prokop, który jest pastorem senioralnym, a także kapelanem szpitalnym w Fakultní nemocnici Ostrava oraz w szpitalu hawierzowskim, gdzie przejął służbę po kapelance Pavlínie Prokopovej. Ponadto ks. Prokop służy w zborze w Stonawie.
Służbę kasjerki zborowej pełni z wielkim poświęceniem p. Krystyna Tacinowa. Księgowość prowadzi p. Hana Mikešová z Szumbarku, zborowniczka parafii w Olbrachcicach. Pracę z dziećmi prowadziła i koordynowała katechetka s. Edita Nierostková, która w roku bieżącym odeszła do innej pracy. Agendę cmentarza prowadzi s. Pavlína Prokopová, która wykonuje tę pracę dobrowolnie. Nad stroną techniczną prac na cmentarzu czuwa prezbiter Karol Molinek, prezbiterzy Jan Marek, Piotr Tacina, Bogdan Tacina i in. nieodpłatnie zajmują się utrzymaniem terenów zielonych wokół kościoła. Dziękujemy wszystkim za ich wielkie zaangażowanie w pracę parafialną.
Podczas nabożeństw niedzielnych i świątecznych w kościele oraz kaplicach, podczas pogrzebów, godzin biblijnych i spotkań dla kobiet akompaniowali nam nasi organiści Helena Folwarczna oraz Jakub Prokop. Należy tutaj podkreślić ich dyspozycyjność w obliczu wielu innych obowiązków.
Dziękujemy pp. Marii i Tadeuszowi Farnym za troskę o budynek kościoła, siostrze kurator Růžence Jurczkowej za utrzymanie porządku w domu zborowym, pp. Elżbiecie Przeczkowej oraz Zofii Buryjanowej za troskę o kaplicę w Suchej Górnej, braciom Leszkowi i Zbyszkowi Nierostkom za utrzymanie zieleni przy domu zborowym. Służbę kościelnego w kaplicy w Suchej Górnej pełni br. prezbiter Roman Mikula, zaś w kościele w dyżurach zmieniali się w roku sprawozdawczym bracia: Bogdan Tacina, Karol Molinek, Lech Nierostek, Zbyszek Nierostek, Jan Spišak, Karel Pawlas i Stanisław Firla. Wszystkim wyżej wymienionym oraz niewymienionym wolontariuszom w pracy parafialnej należy się ogromne uznanie za serce i wkład pracy, za współodpowiedzialność za pracę zboru, wielką aktywność i zaangażowanie – zwłaszcza dwom ostatnim z wymienionych, którzy ze względów zdrowotnych zakończyli swoją służbę, dziękujemy za wieloletnią pracę na niwie zborowej.
Majątek zboru
W dziedzinie prawno-majątkowej nie zaszły w roku sprawozdawczym żadne zmiany.
Nabożeństwa
Z powodu lockdownu spowodowanego przez pandemię covid-19, wiosną roku sprawozdawczego ostatnie nabożeństwo odbyło się w niedzielę 8. 3. Od razu jednak, kiedy można było się zgromadzać chociażby w ograniczonej liczbie 15 osób, rozpoczęliśmy nabożeństwa od niedzieli 26. 4. Od połowy maja liczba ta zostala podwyższona, choć wiele osób obawiało czy obawia się uczestnictwa w nabożeństwie lub jakimkolwiek zgromadzeniu. Jesienią nie mogliśmy się zgromadzać od 22. 10., pierwsze nabożeństwo w liczbie 15 osób mieliśmy na Niedzielę Wieczności dnia 22. 11. Następnie liczba uczestników, zgodnie ze zmieniającymi się stopniami zagrożenia epidemicznego, ponownie ulegała zmianom i poważnym ograniczeniom, jednak nieprzerwanie zbieraliśmy się w naszym zborze na coniedzielnych nabożeństwach, wypełniając liczbę maksymalną za pomocą zapisów, zgłaszania się telefonicznego lub potem po prostu uzgadniając, kto kiedy przyjdzie do kościoła.
Niestety, nabożeństwa w kaplicy w Suchej Górnej, które ponownie odbywały się od lipca do października, wskutek kolejnych ograniczeń musiały zostać zawieszone do odwołania, ze względu na zbyt małą powierzchnię kaplicy i zbyt małą całkowitą liczbę miejsc (10 % to 3 osoby!). Z piątkowych nabożeństw pasyjnych w domu zborowym odbyły się tylko 2.
W sumie w roku sprawozdawczym miało miejsce w naszym zborze 58 nabożeństw: 48 w kościele, 8 w kaplicy w Suchej Górnej, 2 w domu zborowym. W sumie wzięło w nich udział 1810 osób. Średnia frekwencja uczestników nabożeństw w kościele to 34,6 osoby/nabożeństwo. Należy jednak pamiętać, że wiele razy ograniczenie określało liczbę uczestników na 6, niekiedy na 15 osób. W wypadku tych najbardziej drastycznych ograniczeń, mieliśmy po dwa nabożeństwa w niedzielę, teoretycznie byliśmy przygotowani na trzecie w domu zborowym.
Spowiedź i Komunia Święta
Według uchwały prezbiterstwa, nabożeństwa pełne – ze spowiedzią i Komunią Świętą – odbywają się dwa razy w miesiącu. Ze względów higienicznych jeszcze przed wybuchem pandemii postanowiliśmy zaprowadzić dystrybucję Krwi Pańskiej przy pomocy kieliszków jednorazowych. Uczestnicy podchodząc w odpowiednich odstępach do ołtarza zabierają kieliszek jednorazowy, klękają przy ołtarzu, gdzie otrzymują do ręki Ciało Chrystusa, zaś do kieliszka ze specjalnego naczynia Krew Pańską. Po odejściu od ołtarza wyrzucają kieliszek do specjalnego naczynia po drugiej stronie „uliczki” w kościele. Dystrybucja przebiega bardzo sprawnie, księża mają przy dystrybucji maski wymaganej klasy bezpieczeństwa i rękawiczki jednorazowe, a ręce bezpośrednio przed Komunią zdezynfekowane.
Wieczerzę Świętą przeżywaliśmy więc podczas 21 nabożeństw w kościele lub kaplicy. Łącznie przystąpiło do Komunii w tym czasie 469 osób, nie licząc indywidualnych Komunii w domu.
Praca z dziećmi i młodzieżą
Nedělní besídka
Nedělní besídka je v Suché velmi skromná. Do besídky chodí 4 děti: sourozenci Tacinovi a Štěpánek Spišak. Dětem se střídavě věnují 4 vedoucí. Všem vedoucím velmi děkuji za spolupráci. Nedělní škola je otevřená pro všechny děti, k účasti můžete povzbudit své děti, vnoučata, pravnoučata…
Výuka náboženství
Náboženství je ve školách vyučováno v režimu „zájmového útvaru“ – kroužku. V roce 2020 byla výuka náboženství ve většině základních škol výrazně omezena protipandemickými opatřeními nařízenými vládou.
– ZŠ Havířov-Podlesí, Mládežnická
Křesťanský kroužek. Celkem v roce 2020 křesťanský kroužek v této škole navštěvovalo 12 žáků.
– ZŠ Horní Suchá
Křesťanský kroužek. V roce 2020 navštěvovalo v Horní Suché křesťanský kroužek celkem 12 žáků. Ve školním roce 2020/2021, tedy od září 2020, vedení školy na základě aktuální epidemiologické situace neumožnilo v této škole vyučovat křesťanský kroužek prezenční formou. Výuka náboženství pro žáky druhého stupně probíhá pouze on-line formou přes aplikaci Zoom.
– ZŠ s polským jazykem vyučovacím v Horní Suché
Religia ewangelicka. W roku szkolnym 2019/20 prowadził pastor. Od září 2020 je do hodin náboženství přihlášeno 8 žáků. Od poloviny října byla výuka náboženství v této škole na základě vládních opatření až do odvolání přerušena.
– Mateřská škola s polským vyučovacím jazykem v Horní Suché
Kółko biblijne. Setkání je v úterý od 12:00 hod. a ve školním roce 2020/21 je přihlášeno 12 dětí. Celkem v roce 2020 setkání navštěvovalo 19 dětí. Předškolní náboženské výchovy se v roce 2020 vládní protipandemická opatření výrazně nedotkla a výuka mohla probíhat bez omezení.
Klub „Paprsek“
Klub Paprsek je křesťanským volnočasovým klubem pro děti a mládež, který v roce 2020 navštěvovalo okolo 70 dětí. Klub navštěvují především děti romského etnika z Prostřední Suché a z Havířova-Šumbarku. Přestože hlavní cílovou skupinou, pro kterou je klub určen, jsou děti, příležitostně přicházejí i mladí dospělí nebo rodiče a prarodiče klubových dětí. Klub je v podstatě malým romským sborem žijícím samostatným životem uvnitř našeho sboru. Klubová setkání jsou v úterý odpoledne v našem sborovém domě. V roce 2020 musela i klubová setkání probíhat za zvýšených hygienických podmínek a pouze v takové míře, nakolik to umožňovala vládní nařízení v souvislosti s aktuální epidemiologickou situací. Přes léto jsme v rámci prázdninových klubů využívali k setkávání a sportovním aktivitám hlavně venkovní prostor u našeho sborového domu. Hlavní náplní klubových setkání je biblické vyučování a zpěv, ale děti se vždy velmi těší i na svačinu, kterou pro ně na každém klubu připravujeme. Za přípravu a sponzorování svačin pro děti děkuji především sestře Alence Sztefkové. Za spolupráci a praktickou pomoc děkuji rovněž svému manželovi Zbyszkovi Nierostkovi. Poděkování patří i všem, kteří jakýmkoli způsobem napomáhají k fungování klubu. Finančně činnost klubu v roce 2020 podpořilo částkou 5000 Kč i Statutární město Havířov. Částka dotace poskytnuté městem na letošní rok činí 15 000 Kč. (Edita Nierostková)
Godziny biblijne
Godziny biblijne odbywały się w sali domu zborowego w 2. oraz 4. środę miesiąca o godz. 15:00. Składały się z egzegezy wyznaczonego tekstu biblijnego oraz wykładu tematycznego. W roku sprawozdawczym ropoczęliśmy cykl „Nasze wyznanie” poświęcony Apostolskiemu Wyznaniu Wiary (w związku z Rokiem Wyznania i Służby). W spotkaniach brało udział ok. 10-15 osób. Zaczęliśmy zbierać się po wiosennej przerwie spowodowanej lockdownem, godziny zgodnie z planem nie odbywały się przez wakacje, zaś jesienią aż do chwili obecnej musieliśmy ponownie przestać się zbierać.
Godziny biblijne (a przed świętami nabożeństwa ze spowiedzią i Komunią Świętą) w domu seniora Humanity Śląskiej w Suchej Górnej odbywały się zasadniczo dwa razy w miesiącu. Prowadził je pastor, udział brało ok. 20 mieszkańców domu bez różnicy wyznania. W czasie, gdy nie można było zbierać się na żywo, godziny odbywały się on-line za pośrednictwem Skype’a. Od grudnia ponownie są możliwe na żywo, przy zachowaniu ścisłego reżimu higienicznego. Uczestnicy są na bieżąco testowani, tak samo każdorazowo przed wejściem na teren domu seniora testowany jest pastor.
Piątki na Zoomie
W czasie gdy nie można było zgromadzać się na nabożeństwach, mieliśmy w naszym zborze w piątki o godz. 18:00 spotkania za pośrednictwem platformy Zoom. Była to możliwość, by chociaż w ten sposób móc się spotkać, wysłuchać krótkiego wstępu biblijnego i dzielić się tym, jak przeżywamy te trudne dni. Spotkania zostały zawieszone od kiedy ponownie nastała możliwość przychodzenia do kościoła; gdyby jednak była taka potrzeba, kiedykolwiek możemy te spotkania internetowe reaktywować.
Spotkania kobiet
Z powodu pandemii spotkania odbyły się tylko 3 razy: według planu w styczniu i lutym, następnie we wrześniu. Dziękujemy prowadzącej s. Marylce Marek za gotowość i przygotowany plan tematyczny. Niestety, warunki epidemiczne nie pozwalają w tej chwili na to, by spotkania mogły się odbywać.
Chór kościelny
Dziekujemy dyrygentowi Janowi Markowi za prowadzenie chóru. Niestety, z powodu pandemii chór był zmuszony zawiesić swoją działalność. Nam, chórzystom, brakuje cotygodniowych prób i służby pieśnią w kościele. Niestety, w chwili obecnej nawet śpiew uczestników nabożeństwa nie jest możliwy. Mieliśmy zamiar na Święta Bożego Narodzenia zaśpiewać w ograniczonym gronie osób, zachowując odpowiedni dystans od uczestników nabożeństwa (z chóru). Niestety, i te plany pokrzyżował covid. Podobnie jak w ubiegłorocznym sprawozdaniu apeluję więc gorąco do wszystkich: trwajmy w modlitwie, niechaj ona nas łączy. Możemy w tych chwilach śpiewać w domu pieśni, które głęboko utkwiły w naszej pamięci i nimi się modlić!
Maseczki dla Hawierzowa
Reagując na aktualną sytuację oraz potrzeby społeczne, wiosną w czasie kwarantanny aktywnie włączyliśmy się w akcję szycia maseczek ochronnych. Dziękujemy siostrom, które szyły maski za ich ofiarną służbę, dziękujemy tym, którzy darowali materiały, kroili je, a także braciom, którzy dostarczali gotowe maseczki i służyli transportem. Koordynacją całego przedsięwzięcia zajmowali się wolontariusze z Ewangelikalnej Wspólnoty Chrześcijan. Działalność ta prowadzona była w ramach ekumenicznej współpracy Kościołów na terenie naszego miasta, choć swym zasięgiem jego granice przekraczała (dostarczaliśmy maseczki poza granice miasta, szyte były także od Czeskiego Cieszyna po Szonów). W sumie w ciągu prawie 6 tygodni udało się uszyć ponad 3000 maseczek, które dostarczane były do szpitala, domów opieki oraz odbiorców indywidualnych. Siostry z Suchej Górnej w tym samym czasie szyły i dostarczały maseczki dla Diakonii Śląskiej. Wszystkim za spontaniczne włączenie się do tych działań gorąco dziękujemy.
Wspólnota mężczyzn
Ograniczenia pandemiczne oraz konieczność zawieszenia wielu aktywności w naszych zborach rozbudziły tęsknotę za spotykaniem się „na żywo”. Względy bezpieczeństwa temu nie sprzyjają, jednak przy zachowaniu maksymalnych środków bezpieczeństwa zaczęła odbywać spotkania nabożeństwowe mała grupka mężczyzn. Nie było do tej pory w naszym zborze spotkań tylko dla panów – nikt by nie przypuszczał, że właśnie ten dziwny czas, jaki w tej chwili przeżywamy, będzie stymulował powstanie takiej służby. Wzajemne krótkie dzielenie się doświadczeniami wiary, wsłuchiwanie się w Słowo Boże i modlitwa, to podstawowe elementy męskiego przeżywania tych chwil; spojrzenie mężczyzny, jego postrzeganie świata jest bowiem nieco inne od kobiecego patrzenia, które nieraz dominuje naszą kościelną rzeczywistość. Warto i o tym pamiętać, by nie tracić i nie zniechęcać niechcący wartościowych mężczyzn, by nie zmuszać ich „na siłę” do przyjmowania żeńskich punktów widzenia świata, ale uczyć zrozumienia tego, jak zostaliśmy stworzeni, jak działa nasza psychika, jak różne miewamy wartości i jak odmiennie oddziałuje na nas Słowo Boże.
Blog „Sušská rybka”
Dzięki pracy i zaangażowaniu prezbitera Bogdana Taciny zostało jeszcze parę miesięcy przed pandemią – po przerwie spowodowanej trudnościami technicznymi i zupełną przebudową – ponownie reaktywowane czasopismo internetowe czyli blog „Sušská rybka”. W czasie lockdownów i nie tylko okazało się być platformą niezbędną do naszej wzajemnej komunikacji, przekazywania ogłoszeń i informacji bieżących, udostępniania artykułów, kazań, wykładów, wydarzeń internetowych i tych „na żywo”, nagrań naszych niedzielnych nabożeństw, klipów muzycznych i generalnie wszystkiego, co może służyć wzajemnemu budowaniu naszej wiary i dodawaniu sobie nawzajem otuchy w niełatwych sytuacjach życia. Osobiście staram się, by wszystko, co dzieje się w Kościele i transmitowane jest za pośrednictwem internetu, było dostępne w prosty sposób, jednym kliknięciem poprzez naszą stronę, a jej adres jest nader łatwy do zapamiętania: sucha.cz
Zarząd cmentarza
Agednę cmentarza prowadzi s. Pavlína Prokopová, w sprawach organizacyjnych i porządkowych wspierana przez męża ks. Ondřeja. Godziny urzędowe mają miejsce w każdy pierwzsy poniedziałek miesiąca od godz. 16:00 – 18:00, zazwyczaj petenci umawiani są telefonicznie na konkretny dzień i godzinę. Coraz częściej zdarza się też, że opłaty za miejsca grobowe dononywane są przelewem na konto, zaś umowy przesyłane są pocztą lub elektronicznie, a po złożeniu podpisów ponownie przesyłane z powrotem.
Pastor zpracoval nový Řád veřejného pohřebiště SCEAV v Havířově-Suché, který był v roce 2020 schválen Krajským úřadem Moravskoslezského kraje, Odborem územního plánování a stavebního řádu, a následně sborovým presbyterstvem. Povinný obsah řádu veřejného pohřebiště byl rozšířen o nové položky zákonem č. 193/2017 Sb., kterým se mění zákon č. 256/2001 Sb., o pohřebnictví a o změně některých zákonů, ve znění pozdějších předpisů, a další související zákony. Nový řád nabyl účinnosti dnem schválení a nahradil tak v celém rozsahu řád pohřebiště ze dne 1. 2. 2004.
Od roku 2020 naše presbyterstvo navýšilo poplatky za hrobová místa na našem hřbitově, a to ze 40,- za m² za rok na 50,- za m². Veškeré služby a práce, které vykonávají naši sborovníci, jsou konány bez nároku na odměnu. Pravidelně několikrát v roce proběhla údržba hřbitova pod vedením br. Karla Pawlase i Karla Molinka a sekání trávy (br. Jan Marek a br. Petr Tacina). Také sestry se přidaly k uklízení chodníku, křovin a okolí. Děkuji všem za čas a péči o hřbitov. (Pavlína Prokopová)
Sprawy gospodarcze
W ciągu całego roku sprawozdawczego na bieżąco prowadzone były prace związane z utrzymaniem naszych obiektów: kościoła i domu zborowego oraz ich otoczenia. W związku z tym szczególne wyrazy uznania i podziękowania należą się wszystkim, którzy w ramach brygad i poza nimi w prace te się włączali – ogromne dzięki i wielkie „Bóg wam zapłać” za wasz wkład!
Kilka słów na zakończenie
Celowo powtórzę ostatnie zdanie wstępu: mamy za sobą rok 2020, rok dziwny, który zgodnie z naszym kościelnym hasłem starał się odsłonić i ukazać, kim jesteśmy i czy jesteśmy gotowi, by obok własnych problemów dostrzegać też potrzeby bliźniego, drugiego człowieka. Często demaskował nasz egoizm – gdy bliźni postrzegany był jako potencjalne zagrożenie dla naszego własnego zdrowia. Na pewno zdemaskował nasze skoncentrowanie na tworzeniu i realizowaniu mnóstwa akcji dla akcji, pośród których gubiły się relacje z drugim człowiekiem. Wkońcu to właśnie wzajemne relacje międzyludzkie oznaczone zostały za jeden z najsłabszych punktów w naszym Kościele podczas różnych analiz, jakie przeprowadzane były parę lat temu w związku z planowaniem strategicznym.
Czy czas rozdzielenia, przymusowej rozłąki i próby wartości, czyli testowania i badania, co jest naprawdę ważne dla Kościoła, dla zboru, dla człowieka wierzącego, czegoś nas nauczył? Jaki będzie Kościół popandemiczny, jakie będzie jego działanie, jego życie? Wielu strat nie da się już odrobić. Do niektórych inicjatyw i działań nie będziemy mieli sił już powrócić, może nie będzie komu ich realizować, nie będzie dla kogo… Jestem jednak przekonany, że skoro otrzymaliśmy czas życia na tej ziemi (jest on ze wszech miar ograniczony i określony, ale nie mamy się tym deprymować) i mamy ludzi, pośród których zostaliśmy postawieni, to da nam Pan Bóg także nowe wizje i siły, nowe możliwości i okazje, by być dla siebie nawzajem. By być dla ludzi spragnionych nadziei, którzy tęsknią za wewnętrzną integralnością i pokojem, ale nie mieli okazji jeszcze poznać Boga, który tym wszystkim, jako swoim obrazem, jaki chce w nas ludziach odbudowywać, może każdego obdarzyć. Próby zmieniają nas, zmieniają nasze spojrzenie na świat (oby nie na gorsze i jeszcze bardziej drapieżne czy roszczeniowe!) – ale pośród wszystkiego, co dla nas jest doświadczeniem, nie zmienił się Bóg, nie zmieniła się Jego miłość do człowieka ani pragnienie, by postawy i życie Jego dzieci, Jego wierzących, mogły na Niego wskazywać i do Niego prowadzić.
O tym pamiętajmy, a kiedy tylko warunki na to pozwalają, „nie opuszczajmy wspólnych zebrań naszych”, jak pisze apostoł (Hbr 10,25), nie traćmy okazji, by nawzajem „dodawać sobie otuchy”, krzepić się nawzajem i posilać swoją obecnością, modlitwą, Słowem Bożym, pomocą, dobrym słowem i czynem. W końcu po to mamy Rok Solidarności Wzajemnej… Uczmy się tej solidarności i dostrzegania drugiego człowieka, jego potrzeb, uczmy się słuchać i patrzeć oczyma bliźniego, a nie tylko swoimi własnymi w celu zaspokojenia własnych pragnień i celów. Hasło roku nas uczy: „Bądźcie miłosierni, jak miłosierny jest Ojciec wasz” (Łk 6,36). Nauczmy się jeszcze więcej czerpać ze źródła Jego dobroci i miłosierdzia, jakim jest Jego Słowo i czas modlitwy, rozmowy, bycia z Nim – byśmy mieli co dać tym, którzy są obok nas, byśmy w naszej codzienności mogli być dla nich i dla Niego użytecznymi.
(–) ks. Janusz Kożusznik, pastor zboru
(–) Růžena Jurczková, kuratorka
W Hawierzowie Suchej, dnia 31. 3. 2021 r.
Nejnovější komentáře