Nabożeństwo ekumeniczne

V rámci Týdne modliteb za jednotu křesťanů se v našem kostele konala v neděli 19. 1. 2020 ekumenická bohoslužba. Zvěstí Božího slova posloužil ThLic. Cezary Mizia, Th.D. z církevní obce Starokatolické církve v Českém Těšíně. Zpěvem slavnost zpěstřil Chór Sucha pod vedením Tadeáše Danela, působící při MK PZKO v Horní Suché.

Dziękujemy naszym miłym Gościom za obecność i wspólnotę – chórowi za śpiew i przypomnienie tonów kolędowych, zaś księdzu Czarkowi za niezwykle inspirujące, odkrywcze i ważne słowa wypowiedziane w kazaniu oraz osobiste świadectwo związane z gościnnością, jaką okazano mu podczas pobytu na Malcie. Bóg zapłać wszystkim i życzymy wiele Bożej łaski i prowadzenia!

Kilka zdjęć z niedzielnego zgromadzenia znależć można poniżej:

Nahrávku bohoslužby najdete ZDE.

Podczas Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan 2020 rozważany będzie biblijny tekst zaczerpnięty z Dziejów Apostolskich 27,18 – 28,10. Materiały do ekumenicznych modlitw przygotowali chrześcijanie z Malty.

Malta, wyspa na Morzu Śródziemnym, poznała wiarę chrześcijańską dzięki zwiastowaniu apostoła Pawła, gdy jego okręt rozbił się tam podczas podróży do Rzymu ok. 60 r. W Dziejach Apostolskich 27 i 28 znajduje się szczegółowa relacja opisująca straszną burzę na morzu, „opatrznościową” katastrofę i późniejsze życzliwe przyjęcie przez wyspiarzy 276 rozbitków, którym udało się bezpiecznie dotrzeć na brzeg. Tekst z Dz 28 krótko przedstawia również uzdrawiającą posługę Pawła na Malcie.

Podczas swojej długiej i burzliwej historii Malta była rządzona przez różne mocarstwa: Kartagińczyków, Rzymian, Bizantyjczyków, Arabów, Normanów, Szwabów, Aragończyków, Rycerzy Zakonu św. Jana (joannitów), Francuzów i Brytyjczyków. Niepodległym państwem stała się w ramach Wspólnoty Brytyjskiej w 1964 r.; w 1974 r. proklamowano Republikę Malty, a w 2004 r. Malta przystąpiła do Unii Europejskiej.

Na Malcie, i jej siostrzanej wyspie Gozo, chrześcijaństwo jest bardzo głęboko zakorzenione. Mimo że większość spośród około 430 000 mieszkańców to ludność wyznania rzymskokatolickiego, istnieją tutaj również grupy chrześcijan należących do innych tradycji. Ekumenizm nie należy więc do zupełnie nowych doświadczeń. Życie na skrzyżowaniu cywilizacji, religii, dróg handlowych i migracji sprawiło, że mieszkańcy Malty zawsze byli i pozostali otwarci na innych i są bardzo gościnni. Zdają sobie sprawę, że właściwe podejście do istniejących różnic jest wzbogacające; prowadzi nie tylko do uznania bogactw znajdujących się w różnych Kościołach, ale i do wzajemnego z nich korzystania.

Przedstawiciele wyznań nierzymskokatolickich zaczęli w znacznej liczbie pojawiać się na Malcie w pierwszej połowie XIX w., kiedy wyspa stała się kolonią brytyjską. Przybywającym tam i stacjonującym brytyjskim żołnierzom towarzyszyli duchowni różnych wyznań. Przybysze potrzebowali odpowiednich miejsc kultu, dlatego zaczęto budować kościoły m. in. dla członków Kościoła Szkocji (kościół św. Andrzeja, erygowany w 1824 r., ukończony w 1857 r.), Wspólnoty Anglikańskiej (prokatedra św. Pawła, erygowana w 1839 r., ukończona w 1844 r.) oraz Kościoła Metodystycznego (kościół ukończony w 1883 r.). Wojna krymska i otwarcie Kanału Sueskiego uczyniły z Malty strategiczną bazę morską, a także ważny ośrodek handlu i przemysłu stoczniowego.

Już w 1816 r. mieszkający na Malcie Grecy i Cypryjczycy założyli grecką wspólnotę prawosławną. Od lat 90. ubiegłego wieku nastąpił gwałtowny wzrost liczby członków różnych Kościołów prawosławnych. Większość z nich to mieszkańcy Europy Wschodniej osiedlający się na Malcie w celu znalezienia pracy. Należą do nich prawosławni Serbowie i Rosjanie, a także Rumuni i Bułgarzy. Jednocześnie znaczna liczba wiernych z Kościołów orientalnych, zwłaszcza z Egiptu, Etiopii i Erytrei, znalazła schronienie na Malcie, uciekając ze swoich krajów z powodu prześladowań chrześcijan. To samo można powiedzieć o małych grupach chrześcijan z Bliskiego Wschodu, szczególnie z Syrii i Iraku. Ta bogata mozaika tradycji i wyznań chrześcijańskich sprawia, że ekumenizm jest na Malcie bardzo żywy. Pierwsze spotkania ekumeniczne odbyły się tam już w połowie lat 60. XX w., kiedy mała grupa duchownych rzymskokatolickich regularnie spotykała się z kapelanami ze stacjonujących tu brytyjskich sił zbrojnych. Omawiano sprawy szczególnie ważne dla wszystkich i razem się modlono. Ożywiona i owocna była współpraca maltańskich biblistów i duchownych reprezentujących różne tradycje chrześcijańskie. Także Maltańskie Towarzystwo Biblijne współpracowało z duchownymi z różnych wspólnot chrześcijańskich. Wiadomo, że wiele z tych ekumenicznych kontaktów opierało się na osobistych i przyjacielskich relacjach.