W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Zbieramy się, by uczcić pamięć ofiar zbrodni ludobójstwa, w czasie wielkanocnym, kiedy to jako chrześcijanie wspominamy i szczególnie odwołujemy się do męki i śmierci Jezusa Chrystusa oraz Jego zmartwychwstania. Na tych zbawczych czynach Bożych budujemy naszą nadzieję życia sięgającego poza śmierć oraz wieczności. Słowo Boże na tej podstawie upoważnia nas do myślenia nie tylko o indywidualnym zbawieniu pojedynczej duszy ludzkiej oraz zmartwychwstaniu ciała, ale także, a może nawet przede wszystkim do myślenia o globalnej sprawiedliwości. Ta ostatnia wskutek rozwoju filozofii chrześcijańskiej stała się dla nas jakby mniej czytelna, choć w obrazie świata i dziejów ludu Starego Testamentu oraz współczesnych Jezusowi czy też pierwszych chrześcijan była niezwykle wyraźna. Przypomina o tym hasło bieżącego miesiąca według ponadwyznaniowych czytań „Z Biblią na co dzień” ukazujących się co roku od prawie trzystu lat w wielu światowych językach. Jest to słowo z Listu do Rzymian, 14. rozdziału: „Po to przecież Chrystus umarł i ożył, aby panował nad umarłymi i nad żyjącymi” (Rz 14,9).
Jest autorytet i sprawiedliwość, przed którymi „ugnie się każde kolano”, kiedy cały świat będzie musiał uznać prawdę – tę, która przez długi czas była celowo fałszowana, którą manipulowano w celach politycznych, którą bezczeszczono pamięć bohaterów i ofiar zbrodni. Jest moc i władza przewyższająca nasze ludzkie myślenie o tych kategoriach, które zawsze w jakiś sposób skażone bywa polaryzowaniem czyjejś racji przeciwko komuś i stawianiem jednych wyżej od drugich. Jest trybunał wyższy od tych przez ludzi uważanych za najwyższe, przed którym prawda stanie się jawna dla wszystkich. Z tych samych czytań sięgam do Hasła Roku bieżącego 2023 – to słowo z księgi Genesis 16,13: „Tyś Bóg, który mnie widzi”. Bóg widzi to, co ukrywa człowiek. Bóg widzi to, co jest w głębi człowieczego myślenia i intencji. Bóg widzi ból i krzywdę, poniżenie i bezczeszczenie czyjejś pamięci. Bóg widzi zbrodnie mocnych tego świata i uczyni im kres. Każdy jednak musi sobie uświadomić, iż także jego własne postępowanie i motywacje temu najwyższemu osądowi zostaną poddane. I tu znajdujemy nadzieję w wyroku wydanym na Niewinnego i Jego zastępczej śmierci, a zwłaszcza w tym, że Bóg Go z tej śmierci wzbudził.
Przemija doba śmierci, nastaje dzień, kiedy zapanuje nad żywymi i umarłymi owa sprawiedliwa władza Świętego i Czystego, który złożył swoje życie za nas w ofierze. Przed Nim przeczytane i zapisane na wieki złotymi zgłoskami zostaną te imiona, które winni i wielcy tego świata chcieli ukryć; także te, które nie zostały jeszcze dotąd w pełni ujawnione. To niechaj nam uświadamiają i do tej wiary oraz nadziei nas prowadzą te tablice i te imiona, które chcemy w pamięci kolejnych pokoleń utrzymywać. By to nasze spoglądanie wstecz było równocześnie pełnym ufności spojrzeniem w przyszłość. Amen.
Czeski Cieszyn, 17.04.2023 r.
Nejnovější komentáře