100-lecie urodzin pierwszego w historii pastora suskiego zboru

Radosną uroczystość przeżywali dnia 10.03.2003 r. ewangelicy z Suchej Górnej. Po raz pierwszy odprawione zostało w tej miejscowości nabożeństwo w kaplicy cmentarnej.

W 1989 r., w miejsce przeciążonego obowiązkami ks. Volnego, administratorem zboru został ks. Stanisław Piętak. Udaje mu się ostatecznie odzyskać budynek przedszkola, odebrany w roku 1960.

Straszliwa w swych następstwach wojna zmieniła dotychczasowy układ narodowościowy. Do zboru w Błędowicach nie mógł powrócić ks. kons. Karol Teper, zwolniony podczas wojny ze służby w Kościele. Na farę w Błędowicach przybył ks. Franciszek Budinský, zaś do Suchej od października 1945 r. skierowany został pochodzący z Bystrzycy ks. Jerzy Czyż.

Zahartowani w wierze ewangelicy suscy po stracie swego kościoła dnia 26 marca 1654 r., zaczęli po patencie tolerancyjnym 1781 r. a następnie w efekcie wydarzeń wiosny ludów r. 1848 coraz aktywniej i skuteczniej organizować swe życie religijno-narodowe.

Kazimír vládl na Těšínsku až do roku 1528. Přežil oba své syny a knížectví sdědil jeho vnuk, tehdy teprvé čtyřletý Václav (1528-1579). Vládu v zemi za něj vykonávala matka, markraběnka Anna Braniborská a poručník, přední moravský velmož a stoupenec reformace, Jan z Pernštejna.

Těšínské knížectví se konstituovalo po roce 1281 z původně většího celku, knížectví opolského.

Církev vznikla padesátého dne po vzkříšení Ježíše Krista, když byli jeho učedníci shromážděni v Jeruzalémě a podle Ježíšova zaslíbení sestoupil na ně Duch svatý. V jeho moci se dobrá zvěst o spasení v Kristu přes všechna pronásledování prvních staletí rozšířila do mnohých zemí po celém světě. Dle NC vyznání víry (325, 381, 589) věříme v „jednu svatou, obecnou a apoštolskou církev.“ Lidský hřích, pýcha a bludná učení však způsobily mnohá rozdělení křesťanství.

6 czerwca 1993 r. staraniem ks. Jana Drózda odbyły się uroczystości 250-lecia śmierci prof. Jerzego Sarganka. Z tej okazji odsłonięta została tablica na naszym suskim domu zborowym, poświęcona temu wybitnemu pedagogowi, duchownemu i edytorowi. Wówczas też w Kalendarzu Ewangelickim oraz prasie kościelnej znalazły miejsce artykuły jemu poświęcone. Wy, miejscowi, powinniście już wiele o Sarganku wiedzieć. Gwoli przypomnienia zatem i przybliżenia jego postaci wszystkim, którzy nie brali udziału w tamtych obchodach, pragnę zaprezentować niniejszy referat.

Zahartowani w wierze ewangelicy suscy po stracie swego kościoła dnia 26 marca 1654 r., zaczęli po patencie tolerancyjnym 1781 r. a następnie w efekcie wydarzeń wiosny ludów r. 1848 coraz aktywniej i skuteczniej organizować swe życie religijno-narodowe.